Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

«Είχα ετοιμάσει το βιβλίο περί πνευματισμού… Ξαφνικά, αισθάνομαι δίπλα μου τον διάβολο. Ανατρίχιασα ολόκληρος…»


Αποτέλεσμα εικόνας για θεοδοσιος αγιοπαυλιτης
Θεοδόσιος μοναχός Αγιοπαυλίτης (1901 – 1987)
Ὁ π. Θεοδόσιος Ἁγιοπαυλίτης, κατὰ κόσμον Θεόδωρος Ἀντωνᾶτος, γεννήθηκε στὴν Ἀταλάντη Λοκριδος, τὴν 1η Μαρτιου τοῦ ἔτους 1901.
Σπούδασε στὴν Ἀνωτάτη Ἐμπορικὴ και, ὅσο ἦταν στὸν κόσμο, ἀσχολεῖτο μὲ τὸ ἐμπόριο. Σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ δὲν εἶχε, γιὰ νὰ μὴν ποῦμε ὅτι ἦταν καὶ ἀντίθετος. Θέλοντας νὰ αὐξήσει τὶς δουλειές του σχετίστηκε μὲ μία ὁμάδα πνευματιστῶν καὶ ὄντως αὐξήθηκαν τὰ κέρδη του.
…Διηγήθηκε: 
-Κάποια φορά, ἐνῶ ἔγραφα τὴν νύχτα περὶ πνευματισμοῦ, κάποιος χτύπησε πολὺ δυνατὰ τὸ τζάμι τοῦ παραθύρου, τόσο πολύ, ποὺ πῆγε νὰ σπάσει. Κοιτάζω καὶ βλέπω μία σκιὰ στὸ τζάμι. Ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ νὰ φύγεις, λέω καὶ σταυρώνω συνεχῶς τὸ παράθυρο. Σὲ λίγο βλέπω μία σκιὰ σὰν ἀστροναύτη νὰ ἀπομακρύνεται.
Ἄλλη φορά, τοῦ συνέβει τὸ ἑξῆς, ὅπως διηγήθηκε: 
Ἕνα βράδυ στὸ κελλί μου ἦρθε ὁ π. Γεράσιμος ὁ Μικραγιαννανίτης.
-Πότε ἦρθες, τοῦ λέω, δὲν σὲ πρόσεξα.
-Νά, τὸ ἀπόγευμα. Θὰ βγάλεις βιβλίο ἔμαθα.
-Ναί, τοῦ ἀπαντῶ. Θὰ βγάλω ἕνα βιβλίο γιὰ τὸν πνευματισμό. Τότε ὁ π. Γεράσιμος μοῦ λέγει:
-Τὰ μέντιουμ ἀπ’ αὐτὰ ποὺ λέγουν 99% εἶναι ἀλήθεια, 1% ψέμματα, καὶ αὐτὸ τὸ 1 ἀναιρεῖ τὰ 99.
-Αὐτὸ ποὺ λέγεις εἶναι ὡραῖο νὰ το γράψω στὸ βιβλίο, ἀλλὰ ποῦ τὸ βρῆκες; ἐρωτῶ.
-Στὰ Πνευματικὰ Γυμνάσματα, ἀπαντά.
Ὅταν ἔφυγε ἀπὸ τὸ κελλί μου, ἀνοίγω τὰ Πνευματικὰ Γυμνάσματα, καὶ τὸ βρίσκω ἀμέσως. Ὅταν τελείωσα τὸ πρόχειρο γράψιμο καὶ ἤμουν ἕτοιμος νὰ τὸ στείλω στὸ τυπογραφεῖο, ὁ λογισμὸς μοῦ ἔλεγε νὰ ψάξω νὰ βρῶ τὴν σελίδα ὅπου ἦταν γραμμένο αὐτὸ ποὺ μοῦ εἶχε πεῖ ὁ π. Γεράσιμος.
Ψάχνω τρεῖς φορὲς ὅλο τὸ βιβλίο καὶ δὲν τὸ βρίσκω γραμμένο. Σηκώνομαι καὶ πηγαίνω στὴν Μικρὰ Ἁγία Ἄννα, βρίσκω τὸν π. Γεράσιμο καὶ τοῦ λέγω:
-Ὅταν ἦρθες στὸ Μοναστήρι μοῦ εἶπες αὐτὸ καὶ αὐτό. Δὲν τὸ βρίσκω τώρα στὰ Πνευματικὰ Γυμνάσματα. Τί συμβαίνει;
-Οὔτε ἦρθα στὸν Ἅγιο Παῦλο -ἔχω πολὺ καιρὸ νὰ ἔρθω-, ἀλλὰ οὔτε καὶ σοῦ εἶπα τέτοιο πρᾶγμα. Ἔμεινα ἄναυδος. Ἀπατήθηκα λοιπὸν σὲ τέτοιο βαθμὸ ἀπὸ τὸν διάβολο;
Τότε σκέφθηκα, ὅτι ἐὰν τὸ ἔγραφα, αὐτὸ θὰ ἔκανε πολὺ μεγάλο κακό, διότι ὅποιος διάβαζε τὸ βιβλίο θὰ σκεφτόταν: Ἐφ’ ὅσον τὸ 99 εἶναι ἀλήθεια, τὶ μὲ νοιάζει γιὰ τὸ 1, θὰ πάω στὰ μέντιουμ.
Ὅταν εἶχα ἑτοιμάσει τὸ βιβλίο περὶ πνευματισμοῦ, τὸ καθαρόγραφα γιὰ νὰ τὸ στείλω τὸ πρωΐ γιὰ ἐκτύπωση. Εἶχαν μείνει ἀκόμη 4 σελίδες γιὰ νὰ τελειώσω. Ξαφνικά, αἰσθάνομαι δίπλα μου τὸν διάβολο. Ἀνατρίχιασα ὁλόκληρος. Ὁ λογισμὸς μοῦ ἔλεγε νὰ σταματήσω. Ὄχι, εἶπα, θὰ τελειώσω καὶ μετὰ θὰ σταματήσω. Χριστέ μου, βοήθα με, καὶ συνέχισα νὰ γράφω κλαίγοντας καὶ προσευχόμενος, ενῶ ἔτρεμα ἀπὸ τὸν φόβο μου.
Ὅτα τελείωσα, ξάπλωσα λίγο. Σὲ λίγο ἀκινητοποιήθηκα τελείως ἀπὸ τὸν διάβολο. Δὲν μποροῦσε οὔτε νὰ φωνάξω. Μόνο τὸ μυαλό μου, ἡ σκέψη μου λειτουργοῦσε. Τὸτε θυμήθηκα τὸν Ἀββᾶ Ἰσαὰκ ποὺ λέγει: Μόνο τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ διώξει τὸ θέμα τοῦ διαβόλου.
Ἄρχισα τότε νὰ προσεύχομαι θερμῶς, ὁπότε ἐντὸς ὀλίγου ἔφυγε ὁ διάβολος καὶ ἐλευθερώθηκα…
*απόσπασμα από το κείμενο
πηγή: athgerontes.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου